Geboren te Amerongen op 15 november 1900
Overleden te ‘s-Gravenhage op 4 december 1993.
Zoon van Hendrik Cornelis van Deelen, huismeester, en Sjoukelina
Pieterson. Hij huwde op 30 oktober 1925 te Groningen met Elsien Pieterson (1896-1976).
Pieterson. Hij huwde op 30 oktober 1925 te Groningen met Elsien Pieterson (1896-1976).
Studeerde theologie Groningen 1919, drs. theologie 1925.
Gemeentepredikant:
- Hervormd predikant Adorp 1925;
- Oostermeer 1928;
- Oosterend (Frl.) 1932;
- Vaassen 1937-1945 (emer.).
Overige werkzaamheden:
Secretaris-penningmeester Bond van Ned. Predikanten te ‘ s-Gravenhage
1945-1967.
1945-1967.
Van Deelen was afkomstig uit het oer-conservatieve Utrechtse. In 1930 werd hij medeoprichter van het Verbond voor Kerkherstel. Met R.B. Evenhuis was hij redacteur van het maandblad van Kerkherstel, Nieuw kerkelijk leven.
Hij achtte de toekomst der kerk alleen veilig bij hen voor wie de kerk een Christusbelijdende volkskerk zou zijn. In 1937 nam hij deel aan de oecumeni-
sche conferentie ‘Faith and Order’ in Edinburgh.
sche conferentie ‘Faith and Order’ in Edinburgh.
In zijn laatste gemeente Vaassen werd hij terughoudender t.a.v. het reorganisatiestreven van Kerkherstel.
Van Deelen werd op 1 november 1945 waarnemend en
op 29 april 1946 gewoon secretaris-penningmeester van de Bond van Nederlandse Predikanten. In deze functie werkte hij bijna 20 jaar nauw samen met voorzitter L.H. Ruitenberg. Tevens volgde hij D. Boer op als secretaris van de Pensioenraad van de Nederlandse Hervormde Kerk en als lid van de Commissie (later Raad) voor de predikantstraktementen.
op 29 april 1946 gewoon secretaris-penningmeester van de Bond van Nederlandse Predikanten. In deze functie werkte hij bijna 20 jaar nauw samen met voorzitter L.H. Ruitenberg. Tevens volgde hij D. Boer op als secretaris van de Pensioenraad van de Nederlandse Hervormde Kerk en als lid van de Commissie (later Raad) voor de predikantstraktementen.
In de oorlog was er een beter contact ontstaan tussen de Bond en de beheersorganen van de Hervormde kerk. De Bond werd van strijdorganisatie onder Boer meer een overlegorgaan. Van Deelen was dankzij zijn tactisch inzicht – hij
was tevens een fervent schaker – een goed onderhandelaar. Hij heeft zich voornamelijk op drie terreinen bewogen: de opbouw van de predikantstraktementen, de verbetering van de pensioenen en de organisatie van collectieve verzekeringen voor de predikanten. Hij volgde het werk aan de nieuwe kerkorde kritisch en waarschuwde voor overhaasting. De financiële nood van een belangrijk aantal emeriti en predikantsweduwen was in de jaren ’50 nog steeds groot.
Van Deelen streed (niet zonder botsingen) voor prioriteit van een goede traktements- en pensioenregeling boven het enthousiasme voor de nieuwe
ontwikkelingen in zending en diaconaat, en later, in 1961, de kerkbouwactie: “De leiding der kerk moet haar aandacht richten op de hoofdzaak, dat is een behoorlijke bezoldiging en pensionering van hen, die door hun pastoraat de
kerk in stand houden”. Hij kwam steeds op voor een in alle opzichten hoog niveau van de predikant.Van Deelen bewerkstelligde de samenbundeling van de vele provinciale, classicale en gemeentelijke pensioenfondsen. Het Bondsbureau groeide onder zijn leiding uit tot een drukbezocht centrum voor adviezen. Als secretaris van de Bond nam hij
een onafhankelijke positie in t.o.v. de kerkelijke gremia. In gevallen van een misstap van een predikant kon hij solidair blijven. Zonder te moraliseren probeerde hij tot het uiterste – desnoods tegen de regels in – te zorgen dat het betreffende gezin niet ten onder ging. Het steunfonds, door de predikanten zelf opgericht en gefinancierd, ging in 1960 samenwerken met de sectie maatschappelijk werk onder de predikanten vanwege de Algemene Diaconale Raad en kreeg een eigen leidster, mw. W.L. Blommestein.
was tevens een fervent schaker – een goed onderhandelaar. Hij heeft zich voornamelijk op drie terreinen bewogen: de opbouw van de predikantstraktementen, de verbetering van de pensioenen en de organisatie van collectieve verzekeringen voor de predikanten. Hij volgde het werk aan de nieuwe kerkorde kritisch en waarschuwde voor overhaasting. De financiële nood van een belangrijk aantal emeriti en predikantsweduwen was in de jaren ’50 nog steeds groot.
Van Deelen streed (niet zonder botsingen) voor prioriteit van een goede traktements- en pensioenregeling boven het enthousiasme voor de nieuwe
ontwikkelingen in zending en diaconaat, en later, in 1961, de kerkbouwactie: “De leiding der kerk moet haar aandacht richten op de hoofdzaak, dat is een behoorlijke bezoldiging en pensionering van hen, die door hun pastoraat de
kerk in stand houden”. Hij kwam steeds op voor een in alle opzichten hoog niveau van de predikant.Van Deelen bewerkstelligde de samenbundeling van de vele provinciale, classicale en gemeentelijke pensioenfondsen. Het Bondsbureau groeide onder zijn leiding uit tot een drukbezocht centrum voor adviezen. Als secretaris van de Bond nam hij
een onafhankelijke positie in t.o.v. de kerkelijke gremia. In gevallen van een misstap van een predikant kon hij solidair blijven. Zonder te moraliseren probeerde hij tot het uiterste – desnoods tegen de regels in – te zorgen dat het betreffende gezin niet ten onder ging. Het steunfonds, door de predikanten zelf opgericht en gefinancierd, ging in 1960 samenwerken met de sectie maatschappelijk werk onder de predikanten vanwege de Algemene Diaconale Raad en kreeg een eigen leidster, mw. W.L. Blommestein.
Als redacteur van Het Orgaan schreef Van Deelen talloze artikelen. Hij verzorgde het jaarlijks verschijnende Van Alphens Nieuw Kerkelijk Handboek.
G e s c h r. : Volkskerk, belijdeniskerk, vrije kerk, Wag.
[1935] (Naar het herstel der kerk, III/1). – [Anoniem,] Veertig
jaar Bondsgeschiedenis. Bond van Nederlandse predikanten,
1918-1958, s-Grav. 1958.
De kerk en het Woord Gods. In: Het oecumenisch gesprek
der kerken, ‘s-Grav. 1939. 47-56.
Wat is theologie? In: VT, I (1930). 33-37. – In OEV. Een
oude strijd in de nieuwe tijd, IV (1929), 126-135; Het begrip
gemeente. VI (1931), 101-121; De theologische achtergrond
van de Doleantie, XI (1936). 235-255.
L i t. : Reitsma, Lindeboom, Gesch. Herv. Kerk. reg. in v.
– M.L. de Boer (e.a.), Easterein. Easterein 1995 , 68 , 423.
430, 559. – Korte artikelen over Van Deelen: L.H. R[uitenberg].
in: Het Orgaan, XXXVII/11 (nov. 1960), 3; J. Folkerisma.
in: WDt. XVI (6 mei 1967), 137 vlg.; Kerknieuws, 24 mrt.
1967; WDt, XXXIX (1990), 425: Predikant en samenleving,
LXXI (jan. 1994), 2 vlg.
[1935] (Naar het herstel der kerk, III/1). – [Anoniem,] Veertig
jaar Bondsgeschiedenis. Bond van Nederlandse predikanten,
1918-1958, s-Grav. 1958.
De kerk en het Woord Gods. In: Het oecumenisch gesprek
der kerken, ‘s-Grav. 1939. 47-56.
Wat is theologie? In: VT, I (1930). 33-37. – In OEV. Een
oude strijd in de nieuwe tijd, IV (1929), 126-135; Het begrip
gemeente. VI (1931), 101-121; De theologische achtergrond
van de Doleantie, XI (1936). 235-255.
L i t. : Reitsma, Lindeboom, Gesch. Herv. Kerk. reg. in v.
– M.L. de Boer (e.a.), Easterein. Easterein 1995 , 68 , 423.
430, 559. – Korte artikelen over Van Deelen: L.H. R[uitenberg].
in: Het Orgaan, XXXVII/11 (nov. 1960), 3; J. Folkerisma.
in: WDt. XVI (6 mei 1967), 137 vlg.; Kerknieuws, 24 mrt.
1967; WDt, XXXIX (1990), 425: Predikant en samenleving,
LXXI (jan. 1994), 2 vlg.
KM. WITTEVEEN
Bron: Biografisch lexicon voor de geschiedenis van het Nederlands protestantisme, deel 5 (2001), pagina 134-135.
